Welkom!
Ik ben Wilma en mijn bedoeling met fantasstisch is om mijn uitlaapklep jouw inspiratie te laten zijn.
Zo’n twee jaar geleden kreeg ik op mijn 31e de diagnose autisme spectrum stoornis (ofwel ASS). Voor mijn 30e ben ik drie keer uitgevallen met een burn-out, dus wellicht is het oude pad weer op gaan niet wat mij verder gaat helpen.
Op dit blog zal ik delen over het pad dat ik al heb afgelegd, maar ook over een nieuw pad zoeken wat beter bij mij past. Eerlijk en met minder perfectionisme dan ik gewend was.
Op naar een fantasstisch pad met al het positieve van zowel het leven als van de diagnose!
Vorig jaar rond deze tijd begon in september m’n studie. Voor sommigen leek dat wellicht een bijzondere keuze, want ik was nog met een andere opleiding bezig. Maar het voelde wel alsof deze studie – een Master Gezondheidswetenschappen – wel was wat ik moest doen. En ook hetgeen was waar ik eigenlijk naar toe werkte met de opleiding die ik tot dan toe deed, Voeding en Diëtetiek.
Mijn eerste aparte account gerelateerd aan ASS had al wel gelijk als naam fant.asstisch maar gaf alleen prijs over mij dat ik op mijn 31e de diagnose had gekregen. Als naam durfde ik alleen nog maar mijn initialen in te vullen en als profielfoto had ik een close up foto van de keukentafel, van zo dichtbij genomen dat het alleen maar een lichte houtkleurige vlek was.
Over niet afmaken of afmaken op je eigen wellicht-wat-anders-dan-de-norm-tempo
Vriendin A nadat ik vorige week in de groepsapp had gezet dat ik geen vlees meer eet: “Zal ik dan voor morgenavond Butter Chicken maken?” Huh? Prima natuurlijk, ik wil vooral niet dat er te veel rekening met mij hoeft worden gehouden maar ben toch even in de war. Zo zou ik zelf niet gereageerd hebben, maar wil haar er ook niet gelijk van beschuldigen dat ze eventueel de app niet gelezen heeft en tegelijkertijd voel ik me ook een beetje bezwaard om nogmaals aan te geven dat ik zo veel mogelijk vegetarisch probeer te eten. Ergens een kleine moeite natuurlijk om dit even recht te zetten, maar dan is mijn in de war zijn en het in de stress schieten over wat nou de beste manier is om dit even recht te zetten alweer een feit.
Het is weer maandag en ik merk dat ik echt heel veel zin in de komende werkweek heb. Hoe anders is dat geweest. Niet omdat ik het werk an sich verschrikkelijk vond om te doen, maar alles wat er om heen kwam op den duur wel plus een steeds meer uitgeputte ik zorgde er regelmatig voor dat ik op zondagavond opzag tegen de week die komen ging. En nu verheug ik me op de tijd die ik heb om lekker aan al m’n dingetjes te kunnen werken.
"Wow ik ben helemaal verrast! Wat is de link? Ga ik even neuzen!"
Hoi! Welkom! Wat leuk dat je mij en blog gevonden hebt. Ja. Mijn blog. Eindelijk! Het idee spookt al minstens 10 jaar door mijn hoofd. Nou heb ik daar eerder dit jaar al stappen in gezet moet ik eerlijk zeggen. Dus dit is niet helemaal meer mijn eerste blog, mijn aller-aller-aller-eerste blog heb ik in maart online gezet op mijn andere website, waarover later vast nog meer!