Vorig jaar rond deze tijd begon in september m’n studie. Voor sommigen leek dat wellicht een bijzondere keuze, want ik was nog met een andere opleiding bezig. Maar het voelde wel alsof deze studie – een Master Gezondheidswetenschappen – wel was wat ik moest doen. En ook hetgeen was waar ik eigenlijk naar toe werkte met de opleiding die ik tot dan toe deed, Voeding en Diëtetiek.
De Master bracht me alles waar ik op gehoopt had. Het hielp me enorm in het weer verder komen in m’n flow, om het zo maar te noemen. Alleen was ik er nog maar net mee bezig, of er kwam nog iets anders bij. Iets wat ook wel een beetje een ander verlangen stilde, het werk-verlangen.
Eigenlijk zei ik tegen mezelf dat ik dat beter niet kon doen, er voor nu maar niet nog iets bij op m’n hals halen. Ik had immers m’n studie nu. En omdat dat al een beetje een bijzondere keuze leek, gaf dat voor mezelf wel wat extra druk om de studie wel tot een succes te brengen. Dus om de kans op succes te vergroten, was het wellicht handiger om er niet nog iets naast te gaan doen. Iets wat ook nog weer een behoorlijke investering vergde, net als de studie zelf al. Maar ja…. Waar een verlangen is…
Want die Master doen gaf me zoveel goeds, zou het dan ook niet fijn zijn om ernaast, alleen in de tijd dat het kan en anders niet, ook wat voor werk erbij te kunnen doen? De keuze om aan de Master te beginnen was blijkbaar ook wel een juiste geweest, dus het is ook niet zo dat ik helemaal niet kan inschatten wat nou goed voor me werkt…
En zo startte ik naast de spannende en dure Masterstudie ook nog een duur en spannend online traject om te leren hoe je je eigen (online) onderneming kunt opbouwen. Maar gelukkig bleek dat ook een goede keuze, want de combinatie van studie en op deze manier iets van werk kunnen doen, deed me nog meer goed.
Dus voelde ik me opeens meer een startend ondernemer al! En was van plan ook vooral te genieten van de voordelen van ondernemer zijn, ha ha. Bijvoorbeeld, je werk kunnen doen tijdens een workation. Vorig jaar rond deze tijd gingen we ook toevallig met de schoonfamilie een weekendje in een huis op Texel. Toen dacht ik al, wat vet om dit binnenkort eventueel te doen met de fijne meiden in m’n kring die ook voor zichzelf bezig zijn, maar dan om ook lekker werk gedaan te krijgen. Alleen het idee was al genoeg. Heb het wel met ze gedeeld, maar we hebben verder geen concrete plannen gemaakt.
Die hele combinatie van studie en werk was alleen al zo druk, dat het er verder nog niet echt van gekomen was. Niet dat dat een excuus zou hoeven zijn natuurlijk, maar ik was gewoon al zo lekker bezig dat alleen het idee van een workation al voldoende was, de uitvoering had ik blijkbaar nog niet echt nodig.
Behalve toen het einde van het eerste schooljaar in zicht kwam. Normaal gesproken zou het vakantietijd zijn, maar ik gebruikte deze tijd zonder nieuwe vakken om al het werk van de vorige vakken waar ik nog niet aan toegekomen was in te halen. Tussendoor kwam de vriendin, één van de twee eerder genoemde zelfstandigen, een dagje langs in m’n woonplaats. Tijdens dit vakantiedagje boekten we een workation voor in november. Zij kwam er nu concreet mee, maar omdat ik er vorig jaar zelf al enthousiast over was, was onze workation in het vooruitzicht snel een feit. Ha!
Alleen duurde november voor mij inmiddels te lang, ik boekte voor mezelf voor in de vakantie toch ook nog een chaletje. Met mezelf. Om tijd te hebben om aan m’n laatste schoolverplichtingen van het eerste schooljaar te kunnen voldoen. De stress liep inmiddels namelijk toch wel op, en voor m’n gevoel hing er ook veel van af (eigenlijk alleen maar geld en tijd, maar toch vond ik het voor de voortgang en mijn flow toch wel heel fijn om alles gewoon in één keer te halen). En door even zo’n weekje te boeken, wist ik in ieder geval dat ik die tijd voorafgaande aan het laatste tentamen in ieder geval zou hebben om te kunnen blokken.
Dapper ging ik naar het huisje, uiteraard met mijn schoolwerk mee. Maar eigenlijk wilde ik nog veel meer. Ik had voor het gemak ook alle losse blaadjes die ik het afgelopen jaar met aantekeningen et cetera verzameld had allemaal in een krat gegooid. Dat kon ik daar dan mooi uitzoeken. Met al die ruimte voor mezelf daar dacht ik dat ik alles kon opruimen, verbanden kon leggen, nieuwe plannen kon maken, dingen die al heel lang nog op de to-do lijst stonden kon uitvoeren, alles.
Dit had ik wel eens vaker, zo’n tijd in het vooruitzicht hebben waarbij ik dan dacht dat ik alles wat nog sluimerend was kon oplossen. Als ik maar tijd had. Als ik maar ruimte had. Als ik maar, dan zou het toch ooit?
Ik had dit bijvoorbeeld ook wel eens als ik naar het huis van mijn ouders ging als zij op vakantie waren. Dan nam ik zo ontzettend veel mee daar naartoe. Alles om daar dan lekker ongestoord te kunnen gaan doen. Op de een of andere manier kwam daar altijd maar weinig van terecht, haha. Net zoals van deze eerste week alleen in het bos, ook alleen maar school terechtkwam. Aan de andere kant, gelukkig lukte dat nog wel. Want dat was immers wat prioriteit had. En er was in die week ook nog weer iets onvoorzien wat tussendoor kwam, zoals dat eigenlijk altijd wel zo blijkt te gaan. Nu was het feedback verwerken van het andere vak. Wel school gerelateerd dus. Iets wat ook nog moest maar waar ik absoluut niet zoveel tijd voor had ingecalculeerd. Waarvan ik dacht dat wel “even” tussendoor te kunnen doen. Maar gelukkig was die tijd en focus er deze week.
Wat betreft school; made it! Achteraf het vak dik gehaald, yes. Dus alleen al daarom, was het deze week heel erg waard. En hoewel ik dus achteraf niks voor werk had gedaan, was dit wel een fijne ervaring zo.
Al die tijd stond de afgelopen workation dus al gepland. Nu niet alleen, maar met een andere, al wel “echte” ZZP’er (omdat ik er nog niet van kan leven voel ik me nog geen echte ZZP’er, of zo). En hoewel het achteraf wederom tegenviel hoeveel ik voor werk heb kunnen doen, om precies dezelfde redenen als vorige keer haha, was ik daar nu wel op voorbereid en vond ik dat ook oké.
Had me van tevoren al gerealiseerd dat zo’n midweek ook eigenlijk niet eens héél veel tijd geeft; de maandag en vrijdag ben je ook bezig met spullen pakken, reizen en installeren. Weet ik nu ook van de vorige keer nog, toen heb ik alleen maar op de 1e dag ’s avonds nog wat “werk” kunnen doen. Overdag ging ik spontaan bij de plaatselijke Action nog wat kunstplantjes halen om de boel in m’n toch wat kale chaletje wat op te leuken. Ook nuttig leek me op dat moment.
Wat dat betreft zou een maandag gewoon op kantoor misschien nog wel productiever voelen. Maar tóch is het al met al wel heel lekker bij elkaar. Toch kan zo’n workation wel echt fijn zijn heb ik gemerkt.
Ik had vooraf m’n doelen al wat bijgesteld. Ik wist waar de hoofdfocus op moest liggen, voerde dat uit, at genoeg gezond en wisselde dat af met wat traktaties (super lekkere kaneelcake van de lokale bakker), liep elke dag door de bossen en ging zo voldaan weer naar huis. Veel verder teruggekomen thuis dan dat ik voor vertrek was
En de zes redenen voor mij om workations te doen:
- Rust afkopen
Hoewel dus misschien een beetje schijnrust, toch vind ik het een fijn vooruitzicht. Het geeft me dan gelijk al rust, dat ik later die tijd heb. Tot het zo ver is, hoef ik dan minder te stressen.
- Een paar dagen afleiding kunnen elimineren
Een paar dagen van alleen maar met je eigen ding bezig hoeven en alleen zorgen dat je daarnaast goed voor jezelf zorgt. Maar je hoeft even niet voor het huishouden te zorgen, je hoeft even geen rekening met de rest te houden, je krijgt niet zomaar even onverwacht bezoek. Je bent er gewoon even niet.
- Spontaan laten ontstaan van wat meer reflectie
Juist vanwege punt 1 en 2, heb ik het idee dat ik automatisch wat meer aan reflectie doe. Je zit nou eenmaal sneller te overdenken als je alleen bent en je niet meer door heel veel andere taakjes wordt opgeslokt.
- Even een andere (waarschijnlijk fijne) omgeving
I love thuis, maar I love Drenthe ook. Juist ook weer omdat je niet heel veel andere dingen ook te doen hebt, trek je er eerder op uit om van de omgeving te genieten (de omgeving was tegelijkertijd wat me er van tevoren naar toe bracht; een fijne plek die sowieso al fijn voelt en die zich uitstekend leent voor de gezonde gewoonte van stapjes).
- Opruimprikkel
Waar ik anders wel eens de trigger mis om wat op te ruimen, heb ik die voor vakanties, en dus blijkbaar voor workations juist wel. Lekker om voor vertrek op te ruimen, op je workation te vergeten dat je dat gedaan hebt, en na je workation dus al verrassing weer op een opgeruimde werkplek terugkomen.
- De mix van én dingen gedaan krijgen, zonder dat je daarnaast helemaal vergeet aan selfcare te doen
Reactie plaatsen
Reacties