Verrassingen
Vriendin A nadat ik vorige week in de groepsapp had gezet dat ik geen vlees meer eet: “Zal ik dan voor morgenavond Butter Chicken maken?” Huh? Prima natuurlijk, ik wil vooral niet dat er te veel rekening met mij hoeft worden gehouden maar ben toch even in de war. Zo zou ik zelf niet gereageerd hebben, maar wil haar er ook niet gelijk van beschuldigen dat ze eventueel de app niet gelezen heeft en tegelijkertijd voel ik me ook een beetje bezwaard om nogmaals aan te geven dat ik zo veel mogelijk vegetarisch probeer te eten. Ergens een kleine moeite natuurlijk om dit even recht te zetten, maar dan is mijn in de war zijn en het in de stress schieten over wat nou de beste manier is om dit even recht te zetten alweer een feit.
Een paar uur later vriendin B waarvan ik dacht dat ze al een avond eerder weer weg zou gaan: “Ik hoor net van m’n man dat hij toch wel wat geregeld had zodat ik toch tot maandagochtend kan blijven.” Ik snap op zich wel snel genoeg dat het eigenlijk een gezellig nieuwtje is, maar het is ook weer even schakelen omdat ik me inmiddels helemaal had ingesteld op een avondje met alleen nog vriendin C.
Tussen deze berichtjes door was vriendin C zelf ook even in de war trouwens, die had het vertrek een uur te vroeg in haar hoofd ingecalculeerd en begon te wankelen toen ik zei dat ik er tot half 3 vanmiddag een zo normaal mogelijke dag van probeerde te maken. Ze dacht dat we hadden gezegd om om kwart voor twee in plaats van om kwart voor drie weg te gaan. Nu had ze ineens een uur over, ik snap haar van de leg zijn daarover haha.
We gaan een weekendje weg met onze vaste vriendinnengroep van de middelbare school. Betekent niet dat we ook sinds de middelbare school de hele tijd met ons vieren hele goede vriendinnen zijn geweest, maar toen daar in 2015 ineens een groepsapp met ons vieren kwam (groepsapps waren daarvoor helemaal nog niet zo veelgebruikt) kwam er steeds een beetje meer gezamenlijk contact en doen we nu al jaren weer veel meer met elkaar. Minder veel dan we allemaal zouden willen overigens, het valt niet altijd mee om tijd te plannen waarop we allemaal kunnen. Dit aankomend weekendje wilden we eigenlijk al in februari, maar het werd dus uiteindelijk eind juni waarop het pas voor iedereen uitkwam.
Maar superleuk dat het eindelijk weer zo ver is!
Voorbereidingen
Gisteren de koffer al gepakt. Ten eerste vond ik dat wel heel volwassen van mezelf, de dag van tevoren de koffer al klaar maken in plaats van last minute.
Dat vind ik een beetje het vervelende van zowel thuiswerken als van dat er niemand afhankelijk van mijn werkoutput is, ik had net zo goed willekeurig op de vrijdagochtend m’n koffer kunnen pakken. Maar vrijdagochtend is tegenwoordig studeertijd, en door dat wel echt serieus te willen nemen is het niet handig om dan in die tijd je koffer in te gaan pakken natuurlijk. Ten tweede, ik weet dat ik dit soort dingen als de koffer pakken niet altijd even goed inschat dus ik hou er maar al rekening mee dat het waarschijnlijk allemaal wat meer tijd in beslag neemt. Dat gecombineerd met het feit dat ik niet later weg wil, maakt het handiger om wat ruimte voor die uitloop te hebben en gewoon al eerder te beginnen ermee. Dat gezegd hebbende wilde ik niet meer tijd kwijt zijn dan nodig aan het hele inpakken. Ik wilde er eens even niet zo lang en niet zo moeilijk over doen. De hele passessie voor de spiegel van alle eventuele kledingopties die mee kunnen daarom al overgeslagen, maar alsnog ruim twee uur bezig geweest. Ongelooflijk. Heb ik dat dan weer helemaal verkeerd ingeschat qua tijd dat het toch wel kost of ben ik toch weer super lang bezig geweest? Ik bedoel het nu helemaal niet straffend van “jeetje wat ben je toch weer langzaam”, maar meer nieuwsgierig omdat ik graag beter wil leren inschatten.
Nou kwamen er tussendoor wel weer van die dingetjes waar ik inderdaad niet over na had gedacht en dus geen tijg voor ingecalculeerd had, maar die wel een logisch gevolg zijn van het door de drukte overal wat mee achterlopen. Dus eten in de koelkast wat nog in bakjes moet zodat het ingevroren kan worden, überhaupt een nog helemaal chaotische klerenkast met nog veel te veel winterkleding en zomerkleding wat nog ergens heel onhandig helemaal niet in de kledingkast ligt, spullen op mijn meeneemlijstje die nog uit verhuisdozen getrokken moeten worden die niet meer op de manier staan zoals ik ze had weggezet maar netjes opgestapeld door m’n vriend.
Nou ja, gelukkig was ik op tijd begonnen zullen we maar zeggen. Denk wel dat als er minder tijd was geweest, je het waarschijnlijk ook in minder tijd gelukt was. Maar nu had ik én op tijd m’n koffer klaar, én zijn al die dingetjes tussendoor ook eens gebeurd (alle winterkleding is uit de kast), had ik én toch nog een heel klein stukje avond over én, voor nu het allerbelangrijkste vond ik, rust op m’n werkdag! En dat allemaal door op tijd te beginnen in plaats van wachten tot het last minute moment
Ik kan nog zoveel meer vertellen over dit aankomende weekendje, over hoe anders ik het nu beleef bijvoorbeeld en hoe ik daaraan kan merken dat het echt lekkerder met mij gaat. Maar aangezien het inmiddels half 3 is geweest vind ik dat ik moet stoppen, want ik wil graag om kwart voor 3 rijden hè haha. M’n vriend grapte dat dat dus kwart over 3 zou gaan worden en ik heb geen zin om hem gelijk te geven. Zeker niet omdat ik heb afgesproken met vriendin C, waarvan ik inmiddels weet hoeveel belang zij ook aan de situatie zoals afgesproken hecht.
Dus tot volgende week!
Reactie plaatsen
Reacties